سال انا دا جنوری نا بیست و پَنچ آ دے اکے
دالبندین نا دغار آ سر مرینَک ڈیھ اکے
لُمّہ غاتا آہ تیان گُھٹ آک بارُن مسّونو
کوپہ سیکے ایڑ اسینا خَنک خیسُن مسّونو
سیاسر آتا انتظار ئٹ خُشک پیہُن مسّونو
چوچہ غاتا باوہ کے دڑد آک پَینگُن مسّونو
گُمگار آتیکے مَش کُلبر مرینَک ڈیھ اکے
بھاز مَسّک خِسکہ اوغنگ پَنجہ جَلِّنگ بھاز مس
درپدَر رُلِّنگ پین تا نَت تیا تَمِّنگ بھاز مس
مون اٹی تادی تا مُستی جوڑتا مُوغِنگ بھاز مس
حق انا آزان آ خَف ٹی پَمبہ تِنِّنگ بھاز مس
جوژ ایتن داتے بہ گوھَر مرینک ڈیھ اکے
اٹ و مٹ پین لَنگڑی و بینگُنی نا زندگی
اٹ و مٹ پین خَن لُڑونجی پا سلے شرمندگی
اٹ و مٹ پین ہَست اٹی دا نیستی دا بیوسی
اٹ و مٹ پین بُت پرستی بےحِسی بےبندَغی
دا بلا تا مون آ یک سنگَر مرینَک ڈیھ اکے
یاد بر کین گُلگُلآب آتے ہرا مسُّر ندَر
دا چمن نا او ہتم کے تِسُّرَک گُھٹ آن دتَر
مُخلصی کننگے داتا مُخلصی آ چٹ گھمَر
دا امو شاہزادہ غاکو دائمی مسُّر امَر
دِلرُبا دِلدار دُن دِلبَر مرینَک ڈیھ اکے
بر نشاں سیال آتے ایتن داسکا نن زندہ ھون
زندہ ھون ہر گُگ تہار آتیٹی پھل تابندہ ھون
بھاز حیرانے امر نن دڑد اٹی بشخندہ ھون
او بروکا دؤر اٹی دا راج انا آئندہ ھون
راج ئکے بادوفر و رہبر مرینَک ڈیھ اکے
ہَرف جَت بَت نا نی بیرَک حق انا دو ٹی الَم
جُنز انا دا بشخ مر نا باغ تیبہ کے وسَم
زُلم انا زَالم نا مظلوم آتِکے کر سرقلَم
سی و نو ہفتاد چِل و ہشت نا ٹپ ءِ کر ملَم
بر مرید گہرام چئے چاکَر مرینَک ڈیھ اکے
ہلبو سر نُم اُستمان نا او حقیقی حق اکے
چُست چَسپان گامے ہرفبو گُلزمین نا رَک اکے
شُور شال بولان کہکان مکّران سیندَک اکے
ڈیھ انا دیوانہ غا مَستانہ غا مزدَک اکے
زمغ او بولان ئنا اِسپَر مرینَک ڈیھ اکے.
