نوشتہ: جعفر قمبرانی

دژمن نا بامس تڑی ئے ہُر
بامس تڑ آ دُژمن نا تالی چٹ آن ہندا امیت تخنگ مریک۔
یانی بلوچ نا دُژمن بے بامس و اونا چَپَٹی خور اوکان ایشتِر۔۔۔
دا سڑدار نا کُسور اف۔ سڑدار تو یہن ننگ ئے بےبالوک، سودہ مروک و خن ٹپ مریک۔
سڑدار تو وخت آن ریاست نا چُنڈ آتیان سیر پِڈ مریک۔
ولے دا ریاست نا چمبازی کو
تینٹ امن ئے خراب کیک، تینٹ ننا مخلوق تون پیڑیفِک, تین پہ تین ئے جنگ ایتک۔
ورنا تے بے گواہ کریفِک،
زالبول و شیرزال آ لمہ ایڑ تا ننگ آ دُو بیٹِک۔
داسہ کسر نا بندی آن تو دادے دیخس ہم فرق تمپک۔
یانی داسہ بامس تڑ نا بامس آن پُڑی دِتر ہم وہیپک
کسر آ سَلنگ آن جُوان دا اف کہ بے گواہ کروک آنا خلق و وتاخ آ بھازی مچی ٹی جلہو کننگِہ۔۔۔۔۔؟
تینا قیدی تے تینٹ اتنگِہ جوان اف۔۔۔۔۔؟
تینا قید و بندی تا رند اٹ تینٹ دودینگِن جوان اف۔۔۔۔۔؟
داسہ گرج دادے کہ برانزیک دا کسر آن بش مرسہ بامس تڑ آ دُژمن نا تالی چٹ ئنا وتاخ اسکان لانگ مارچ نا شِگل اٹ سر مرِسہ بے گواہ انگا ایڑکو ئے آزات کیر۔
محمد بن قاسم آ تو قیدی زالبول نا چِھٹی رسینگا، ننا قید انگا ایڑو نا چھٹی ننے آ امر سر مرو۔۔۔۔۔؟
یخینن ننا اسمہ ایڑو نا چِھٹی دادے کہ
"ریاست نا بامس تڑوک ءِ، داڑا پین امیت تخنگ ننا آمخی ءِ۔
انتظار، اُمیت، برانز آخہ داسا گواچنی جلہو نا وخت ءِ۔
وتاخ آ جلہو نا وخت،
جی ہئو جلہو نا وخت ءِ۔