شہید مجید جان بلوچ 

نوشت: نورا بلوچ

گر جہان ئٹی اینو اسہ راج ئس آجو ءِ، آسرات، پُرایمن و شادکامی نا زند ئس تدیفنگ ءِ، بے خُلیسی ئٹ چِرک ئسے ٹی ساہ الِنگ ءِ گُڑا دا کُل امو راج ئنا مڑد انگا چُناتا دتر نا بھرم ءِ۔ امو راج ئنا شہید آک ہراکہ تینا زند ءِ اوفتا بروکا دے تیکن ندّر کریر و اوفتا پدریچ اینو آجو و آسودہ ءُ ڈغار ئسے نا خواجہ ءُ۔

دا گواچن ئس ءِ کہ ہرا ڈغار آ دتر وہیک گُڑا اوڑے ہتم ئسے نا بننگ المّی ءِ و اندا زگر آ دتر تا برم آن امو ڈغار ئٹ ار نیمہ غا خیسُن ءُ گواڑخ رُدیک و ار پارہ غا شادکامی نا دہرّہ غاتا توار بریک۔ اندُن کہ بُرزکوہی نوشتہ کیک کہ "جنگ تینٹ آسرات و ایمن مفک ولے آسراتی و ایمنی اتیک۔”

گر نن بلوچ راج ئنا دہیاڑ آ خُوڑتی ئٹ چمشانک ئس شاغِن و خوانِن گڑا داڑے ام نن جنگی دیہاڑ نا پنّہ غاتے مُدام خیسُن خننگ کینہ۔ دا ڈغار آ ہرا وخت کہ پیشن نا اسہ کوزہ گیر ئس تینا گندہ غا نزر ءِ شاغانے گڑا بلوچ ڈغار نا دلیر آ مڷ آک مُدام اونا خن تے کشّانو۔

دا گُلزمین نا دلیر آ چُناک ار وخت ئٹی تینا دتر آن بلوچ راجی جُہد ئنا چراغ ءِ ساندہ رُژنا تخانو۔ دا چراغ ءِ تینا دتر ئٹ روشنائی بشخوکا بلوچ گُلزمین نا دلیر آ مڷ آتا لڑ باز مُرغُن ءِ و ار کڑدار تینا مٹ تینٹ ءِ۔ حمل جیئند، محراب خان، کماش نوروز خان، نُورا مینگل، گُل بی بی، بالاچ خان، آغا محمود، سعادت مری، امیر بخش سگار، میجر نُورا، سنگت ثناء، گودی ریحانہ، غلام محمد، قمبر چاکر، پُلھین سمیع، پُل صدام جان، حق نواز، اُستاد اسلم و لُمہ کریمہ تون اوار ایلو چندی راجی شہید آک، ہراکہ تینا زگر آ دتر ءِ دا پاک آ ڈغار آ وہفّسہ پدریچ کِن چیدہ مسُر و راجی آجوئی نا جُہد ءِ سوگوہی بشخار۔

اندا ندر مروکا راج ئنا دلیر انگا مڷ آتا لڑ ئٹی اسہ پِن ئس شہید مجید جان بلوچ نا ام ارے۔ مجید جان ہرادے گیشتر مجید اوّل نا پن ئٹ ام یات کننگ مریک۔ مجید جان بلوچ قلات نا ہند منگوچر ئٹی احمد خان لانگو نا اُراٹی ودی مس۔ مجید جان تینا بناہی خواننگ ءِ شال آن دُوئی کرے و پدا مُستی خواننگ کِن پولی ٹیکنک کالج سریاب ئٹی انجینئرنگ ڈپلومہ نا خواننگ ءِ بناء کرے۔ او خواننگ نا وخت آن جہان نا سیاسی و آشوبی جُنز آتا بابت ئٹ خواننگ نا بَلو شونق ئس تخاکہ۔ 

1973 ئٹی پاکستان، شاہ ایران نا کُمک ئٹ بلوچستان ئٹی بلو فوجی جُلہو ئسے نا بناء ءِ کرے، اندا آپریشن آن چندی بلوچ آک شہید کننگار و بلو مخلوق ئس بےاُرا مس و اندُن پاکستان نا فوج، بلوچ اُلس ئنا مڈی، میڷ و ایلو گِڑاتے ام دُزی کرے۔ بلوچ راج ئنا زنک ایسری برجاء اس کہ اندا نیام ئٹ بھٹو نا بلوچستان آ بننگ نا گپ تالان مس۔ مجید جان و اونا نظریاتی سنگت آک تینا خواننگ ءِ ایسر کرِسہ دا نا بابت سوچنگ نا بناء ءِ کریر کہ پاکستان نا زوراکی تا ورندی ءِ تننگ و جہان اسکان تینا کُلہو ءِ رسیفنگ کن المی ءِ کہ نن اسہ بلو گام ئس ارفِن۔

اندُن مجید جان و اونا مُسہ پین سنگت دا فیسکہ ءِ ارفِرہ کہ ننے بھٹو آ جُلہو کروئی ءِ و داڑکن دا چار انگا سنگت آک شال ئنا ہند کلی اسماعیل نا چُنکو کوٹی ئسیٹی تُولوک باز ہُرے آن ہیت و گپ کرِسہ مریرہ کہ بلوچ نا جنگی دہیاڑ ءِ مٹ کروکا دا جُلہو کن دیر ءِ ہنوئی ءِ۔ ار اسہ سنگت نا اُست خواہی مریک کہ دا جلہو ءِ ای کیوّ۔ باز ہیت و گپ آن پد اوفک تینا پِن تے کاغد آتیا نوشتہ کیرہ و ڈبّی ئسیٹی شاغِرہ۔ ڈبّی ءِ سُرفنگ آن پد اولیکو کاغد ءِ ارفِرہ گُڑا اوڑا "مجید” نوشتہ مریک و اندُن سنگت آک مجید جان ءِ بانکُر کرِسہ مُوارک بات پارہ۔

منہ دے آن پد مجید جان خلق ئنا کماش ئسے پائک کہ ” پیرانگا، پگہ بلوچ راج گچین ءُ احوال ئس بنیک”۔ ایلو دے آ مجید جان تینا اُراغان پیشتمِک و جلہو نا جاگہ کن رادہ مریک۔ دا 2 اگست 1976 نا دے مریک کہ مجید جان شال ئنا ھند گورنر ہاؤس نا خُڑک آ سر مریک و تینا ہدف نا ودار ءِ کیک۔ دا جُلہو کن مجید جان تون بیرہ اسہ مُتکُن ءُ روسی چغلی بمب ئس اسک۔ ہرا وخت بھٹو ٹک کروک جاگہ غا رسینگک، گڑا مجید جان تُرندی ئٹ اونا پارہ غا گام خلیک و اودے رسینگ نا باز جُہد ءِ کیک ولے ساہت ئس مالوّ بمب ترخِک و جندندر مجید جان شہید مریک۔ شہید مجید جان ہرا دُژمن ءِ ٹک کننگ خوائسکہ اودے رسینگ کتوّ ولے جہان نا مُچا محکوم آ راج آتے اسہ کُلہو ئس تسک کہ ہرا وخت زُلم و زوراکی کچ آن گیشتر مرے گڑا اوڑے مُزاحمت بیرہ اسِٹ آ کسر سلیک۔

بلوچ راج ئنا اولیکو جندندر مجید جان امو دلیر انگا ورنا ءِ ہراکہ دا گُلزمین تون مِہر ئنا درشانی ءِ کرِسہ، تینا ندری نا جوزہ ئٹ اسہ اندُنو فلسفہ ئس دُوئی کرے، ہراکہ اینو اسکان بلوچ راج ئنا کسرشونی ءِ کننگ ءِ و ار نیمہ غا دُژمن ءِ جوانو دکّ خلِسہ خُلیس ئسے نا گواچی کرینے۔ دا مجید جان نا فلسفہ ءِ کہ اینو بلوچ ام تینا جنگ ءِ اسہ نفسیاتی جنگ ئسے نا دروشُم ئٹ مُستی ایسونے و داکان بیدس بلوچ نا جیڑہ ءِ پیشن نا مخلوق اسکان سرسوبی ئٹ رسیفینے۔

دا وخت آ کہ ای دا نوشتانک ءِ نوشتہ کننگ ئٹ، ساہت ئس مہالو شال ئٹی اسہ وار ئس پدا مجید جان نا فلسفہ دُژمن آ خاخر شلِسہ اونا چُٹی آ ہنوکا سپائی تے مرگ ئنا گواچی کرے و دُژمن ءِ پنجاہ سال آن پد ولدا باور کرِفے کہ مجید جان نا پاک انگا فلسفہ ساندہ اندُن زندہ سلوک ءِ و ار امو بلوچ نا دلیر آ مڷ کہ تینا ڈغار نا رکھ ئکن ساہ ءِ دلدست آ تخِسہ ندری نا کسر ئٹ گام خلیک، گُڑا او الم مجید جان نا دروشُم ءِ۔

ای اُمیت و یخین ئٹ پاوہ کہ جندندر آ مجید جان تون اوار ایلو کُل شہید آتا زگر انگا دتر تیان الّم اسہ دے ئس خیسُن انگا گواڑخ آک رُدور، ار نیمہ غا شادکامی نا باگُل آک مرور و بلوچ گُلزمین ہتم نا ڈیک ءِ ایتو و اندُن پُل انگا مجید جان نا پدریچ اسہ آجو، آسودہ و ایمن ءُ سُہب ئس خنو۔

شہید آتا زگر آ دتر نا پُڑینک آتیان

کوڑ مننگ ءِ اُربو گواڑخ دشت ئٹی